پیشرفت و موفقیت در طراحی تایپفیس آسان نیست. این کار چیزی مابین هنر، تکنیک نرم افزاری و مهارت تجاری است. طراحی و توسعه فونتی که برای مصارف چاپی و نمایشی خوب و مناسب باشد، زمان، استعداد و صبری فراوان میطلبد.
طراحان حرفه ای شیفته فرم حروف هستند. برخی از آنها وقتی که برای اولین بار در کلاس تایپوگرافی کالج شرکت می کنند، عاشق حروف میشوند. بعضی دیگر همچون مارک در سنین بالا هنوز به حروف عشق می ورزند.
تایپفیس های تجاری مارک
تفریح با تایپ
نمی توانم بگویم که از چه زمانی به حروف علاقمند شدم اما به خاطر دارم وقتی که کتاب
Dick and Jane را برای اولین بار دیدم چشم هایم نسبت به فرم حروف حساسیت پیدا کرد و روی جزئیات آنها فوکوس کردم، اینکه چرا fl با چنین فرمی طراحی می شود و یا چرا g شبیه آنچه که ما می نویسیم نیست.” او در مورد جزئیاتی مثل این حرف میزند و حروف را بر روی کاغذ طراحی می کند.
مارک در هر فرصتی که به دست می آورد مشغول اسکیس حروف است، روزنامه ها، سررسیدها متریال تمرین های حروف او می شوند.
بعد از گذراندن دوره تحصیلی کالج، توسط یک استودیوی تبلیغاتی دعوت به کار شدم و پس از آن مدیریت هنری برخی از نشریات را بر عهده گرفتم، هم زمان طراحی تایپ نیز در پس ذهنم قرار داشت. در اواخر دهه ۱۹۷۰ تایپ فیس “a” را جهت انتشار به شرکت بینالمللی تایپفیس ITC ارائه کردم، اما مورد موافقت آنها قرار نگرفت. با این اتفاق بود که به ایده طراحی تایپفیس هندسی مشابه فونتهای Futura با پیشینه قدیمی روی آوردم و تایپفیس Zanzibar کردم و هر از گاهی روی آن کار میکردم.
اتود اولیه تایپفیس Zanzibar
تایپفیس PROXIMA
درسال1991, زمانی که به دنبال طراحی و ساخت جایگزین مناسبی برای فونت Gill Sans (فونت پر طرفدار اریک گیل) بودم، Zanzibar را طراحی کردم. کانسپت اولیه را از سبک تایپ هندسی و گوتیک آمریکایی الهام گرفتم و ترکیب کردم؛ این کار را با توجه به نسبتهای Helvetica و AkzidenzGrotesk انجام دادم. با تاثیر از گوتیک, این بازسازی خود را Visigoth نامیدم, اما در سال 1994 بود که آن را تحت عنوان خانواده فونت 6 سبکی Proxima Sans از طریق خانه فونت منتشر کردم (تغییر نام تایپفیس در صنعت تایپ فاندری اتفاقی رایج است).
پس از یک قرن, این خانواده فونت محبوبیت عمومی خوبی کسب کرد، تا اینکه در سال 2003 مجله رولینگاستون از این فونت در طراحی مجدد هویت بصری خود استفاده کرد و این موضوع باعث شد تا بار دیگر این خانواده فونت را توسعه دهم.
در سال 2005 خانواده 42 سبکی فونت Proxima Nova را عرضه کردم که برای استفاده از فیچرهای تایپوگرافی و اوپن تایپ طراحی شده بود.
Zanzibar (سپس به Proxima Sans تغییر نام یافت) این تایپفیس را امروزه به نام Proxima Nova Regular می شناسیم.
هنگامی که استفاده از فونت های وب مرسوم شد، از این تکنولوژی استقبال کردم و با بهره برداری از این مدل کسب و کار بازار خود را گسترش دادم؛ در این بازه زمانی بود که فونت Proxima Nova’s web بسیار مورد توجه توسعه دهندگان وب قرار گرفت.
مارک میگوید: یکی از چیزهایی که به خانواده فونت در محیط وب کمک میکند روش یکسان اتصال در حروف کوچک “a“ و “n“ است. وقتی که اتصال ها به درستی صورت می گیرند، از تجمع و ایجاد تیرگی حروف در کنار هم بر روی صفحات نمایش دیجیتال جلوگیری میشود. او میگوید وقتی کاربرها با تمهیدات بصری ما بر روی طراحی حروف مواجه می شوند، شبیه کاری است که سالها پیش برای جلوگیری از تلههای مرکب در حروف سربی چاپی طراحان حروف انجام می دادند.
Proxima Nova’s به وسیله شکل و فرم های نسبتا گرد به نمایش بهتر حروف در دستگاههای با رزولوشن پایین کمک میکند، منحنی های حروف گاهی اوقات به اندازه کافی مناسب شبکه پیکسل ها نیستند.
همواره به رشد و توسعه در طراحی خانواده Proxima ادامه خواهم داد و نیاز کاربران آن را برآورده خواهم کرد. در به روز رسانی های اخیر یک وزن متوسط و گلیف های جدید روبل روسیه و روپیه هندی را به این فونت اضافه کرده ام و روی گسترش بیشتر آن، از جمله افزودن سبکهای گرد و یا طراحی یک فونت سریف برای همراهی در این پکیج کار میکنم.
Proxima Nova نرم
Proxima Nova عریض
بازیگوشی در طراحی فونت
یکی دیگر از محبوبترین تایپفیس هایم Coquette است. در دهه 1990 برای شرکت تجارتی Rivertown کار میکردم، کار این شرکت طراحی و نشر کاتالوگ هایی برای تبلیغ فعالیت های رادیو و تلویزیون دولتی بود. در آن سالها سفارش طراحی مجدد لوگویی در این مجموعه را پذیرفتم و شروع به کار بر روی آن کردم؛ در میان اتودهای این لوگو یکی از پیش طرح ها حس دوربین های نوستالژیک اروپایی را داشت, پس سناریوی این تایپفیس را از نظر بصری متعلق به دهه 1940 با خونگرمی و احساسات آرت دکو می دانم. اگرچه لوگوی جدید انتخاب نشد اما ایده آن را دوست داشتم و کار روی آن را ادامه دادم. این فونت در سالهای اول انتشار به صورت لایسنس دسکتاپ در دسترس کاربران قرار می گرفت.
اتودهای Coquette در یک جلسه خستهکننده
مارک میگوید: در طراحی تایپ از ابتدا به خوبی می دانم که چه چیزی را درذهن دارم، به همین منظور همواره در جلسات خسته کننده به اتود تایپفیس هایم می پردازم. در سال ۱۹۹۵ سعی کردم تا سناریوی تایپفیس بعدی خود را به روشی غیر معمول به یک فونت دیجیتال تبدیل کنم و آن را به وسیله برنامه Illustrator و با استفاده از ابزارهای دایره و خط طراحی کردم، اما نتیجه خیلی خشک و هندسی بود، بنابراین مدتی آن را کنار گذاشتم.
در سال ۲۰۰۱، پس مدتی که شریکم پت تامسون مبلغ زیادی پول را در Who Wants to be a Millionaire? دریافت کرد، کمی مرخصی گرفتم. و ۶ ماه را صرف طراحی تایپفیس Coquette کردم (که بعد از تولد دخترم آن را “Ruby Script“ نامیدم) این فونت توجه بسیاری از جامعه طراحان را به خود جلب کرد. این بار با مداد شروع به طراحی تایپ بر روی کاغذ کردم. پس از بررسی طرحها آنها را اسکن و از آنها به عنوان رفرنس در پس زمینه برنامه ایلاستریتور استفاده می کردم. این کار دقت زیادی را برای اندازهگیری هندسه در حروف نمی طلبید. کار را با طراحی منحنیها به روش فرانسوی شروع و سپس اسکن حروف را در کامپیوتر به صورت وکتور طراحی می کردم و به همان گونه ای که در روش دستی این کار را انجام می دادم تایپ را در نرم افزار به صورت دست آزاد طراحی می کردم، از آن زمان به بعد خیلی از این تکنیک استفاده می کنم.
علی رغم اینکه سه بار در هشت سال گذشته این تایپفیس را باز طراحی کرده ام، Coquette هنوز هم یکی از طراحیهای مورد علاقه ام است، چون همواره آن را در ذهن مجسم می کنم و برنامههای بلند پروازانه ای برای آینده Coquette دارم: یک نسخه واضحتر از نسخه اصلی، caps normalized، سبک حروف کوچک؛ یک وزن hairline و super fat؛ و شاید یک نسخه نئون و یا نسخه گرد ساده.
همکاران طراح تایپ پیشنهاد می کنند که یک نسخه متصل برای این تایپفیس طراحی کنم، اما آنها نمی دانند که بخشی از جذابیت Coquette آن است که متصل نیست و این یک حقه جادویی است. مارک میگوید: “همچنین در نظر دارم تا یک نسخه ضخیم، نازک و ایتالیک را برای این تایپ طراحی کنم؛ شاید یک خط سیریلیک، که چالش بزرگی را در این فونت رقم خواهد زد“ اما کار جالبی خواهد شد.
Coquette (بالا): تغییرات احتمالی Coquette و (زیر): طراحی های Cyrillic
و همه این فونت ها فرزندان من هستند…
Proxima Nova و Coquette هر دو در اواخر سال جاری به روز رسانی خواهند شد، باید ببینیم که در ابتدا بر روی کدام یک از این تایپفیس ها تمرکز کنم. ایدههای دیگری برای اسکریپ مانند ballpark و یا تایپفیس tricky نیز دارم. برخی از ایدهها قدیمی و مربوط به پروژههایی در گذشته هستند. یکی از آنها که اخیرا زمان زیادی را روی طراحی آن گذاشته ام تایپفیس نوار صوتی در دهه ۱۹۸۰ است که برای مجله خانه Prairie پارک ملی مینه سوتا طراحی کرده بودم؛ فونت سنگین وزن دست نویسی به سبک دهه ۱۹۳۰ است.
حروف اصلی سال ۱۹۸۳
مارک میگوید: “سال ۱۹۵۵ من در حالی متولد شدم که منابع زیادی برای یادگیری وجود نداشت و سبک حروف در صنایع دستی هنوز Wobegon بود، طراحی تایپ همیشه قسمتی از وجود من بوده، اولین تلاشم برای طراحی تایپ در دهه ۱۹۹۰ اشتباه بود و می دانستم که می توانم طراح تایپ فوق العاده ای بشوم. اخیرا دوباره امتحان کردهام، مطمئن نیستم اما امیدوارم که این آرزویم تحقق پیدا کند، شاید هم یک یا دو سال آینده به آن برسم.
اگر تلاشهای مربوط به گذشته مارک نمایانگر و شاخص آینده باشد، تا زمانی که او به طراحی تایپ ادامه می دهد، طراحی های او مخاطب های زیادی خواهد داشت.
ترجمه: مهدی روندی
بسیار آموزنده بود. با تشکر فراوان
خواهش میکنم